Νανούρισμα

Νάνι, το παιδί μου, νάνι, που δεν ήθελε νερό
τ' άλογό μας το μεγάλο.
Αχ, καρδούλα μου ποιος ξέρει,
τι να λέει το ποταμάκι στο λιβάδι το χλωρό.

Νάνι, το μωρό το μαύρο μες στα πράσινα χορτάρια
που ψιλό τραγούδι πιάνει.
Νάνι, την τριανταφυλλιά μου που τη γης δάκρυο ποτίζει, 
τ'  άλογό μας το καλό.

Έχει πόδια λαβωμένα, 
τραχηλιά κρουσταλλιασμένη,
έχει ένα ασημένιο λάζο,
 καρφωμένο μες στα μάτια.
Μόνο μια φορά σαν είδε
 τ' αντρειωμένα τα βουνά,
εχλιμίντρισε κι εχάθη στα νερά τα σκοτεινά.

Αχ. πού πήγες άλογό μου, που δεν ήθελες να πιεις,
αχ! μαράζι μες στο χιόνι. 
Νάνι το γαρούφαλό μου που τη γης δάκρυο ποτίζει,
 τ΄άλογό μας το καλό.

Μην έρχεσαι, μην μπαίνεις, το παρεθύρι κλείσ' το
με φυλλωσιές ονείρου, μ΄όνειρα φυλλωσιάς.
Κοιμάται το παιδάκι μου, σωπαίνει το μωρό μου.

Αχ, πού πήγες άλογό μου που δεν ήθελες να πιεις,
άλογο της χαραυγής.
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος / Μάνος Χατζηδάκις

Ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Πηγή: youtube