Αίσωπος:Τι ξέρεις για τη ζωή του;

Tους εξαιρετικούς μύθους του Αισώπου λίγο πολύ όλοι τους ξέρουμε, τους έχουμε διαβάσει ή τους έχουμε ακούσει. Για τον ίδιο τον Αίσωπο όμως τι ξέρουμε; Η ζωή του, όπως και οι μύθοι του, παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.   

Ο Αίσωπος ήταν αρχαίος Έλληνας μυθοποιός (μύθος + ποιώ), έφτιαχνε δηλ. μύθους. Θεωρείται ιδρυτής αυτού του λογοτεχνικού είδους που σήμερα ονομάζουμε παραβολές (μικρές ιστορίες που αφηγούνται φανταστικές ή πραγματικές ιστορίες με μεταφορικό τρόπο) ή αλληγορίες. 
  

Για τη ζωή του δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες, κάποιοι μάλιστα αμφισβητούν ακόμα και την ύπαρξή του. Ο Αίσωπος πάντως είναι από τους διασημότερους αρχαίους μυθοποιούς, παρόλο που δεν έγραψε ποτέ καμιά του λέξη. Όλους τους μύθους τούς διηγιόταν προφορικά.      
                                                          

Λέγεται ότι γεννήθηκε το 625 π.Χ..  Όπως με τον Όμηρο έτσι και με τον Αίσωπο πολλές πόλεις και χώρες διεκδικούν την καταγωγή του. Άλλοι λένε ότι γεννήθηκε στη Φρυγία, περιοχή της σημερινής βορειοκεντρικής Τουρκίας, άλλοι στη Σάμο ή τη Θράκη, τις Σάρδεις (μικρασιατική πόλη), την Αίγυπτο ή σε περιοχές της Αφρικής όπως την Αιθιοπία.  


Ο Αίσωπος ήταν ταπεινής καταγωγής και πιθανότατα γεννήθηκε από οικογένεια δούλων. Ήταν άσχημος, μαυριδερός, καμπούρης τραυλός, κοντολαίμης, στραβοπόδης, με πλακουτσωτή μύτη και τριγωνικό κεφάλι, αλλά ευφυέστατος. Παρότι όσο ζούσε ήταν δούλος, οι Αθηναίοι του έστησαν ανδριάντα για να δείξουν ότι κάθε άνθρωπος με αξία πρέπει να τιμάται, ανεξάρτητα από την καταγωγή του.          

                                                        
Κάποιοι  λένε ότι ήταν βοσκός – δούλος ενός κτηματία. Μια μέρα είδε έναν επιστάτη να χτυπά άδικα έναν άλλο δούλο και έτρεξε να τον βοηθήσει. Ο επιστάτης, εκνευρισμένος και για να τον εκδικηθεί, τον κατηγόρησε στον κτηματία και αυτός τον πήγε στην αγορά της Εφέσου για να τον πουλήσει. Εκεί τον αγόρασε ένας σοφός, ο Ξάνθος από τη Σάμο, που τον εκτίμησε, τον πήρε μαζί του σαν δούλο και ταξίδεψαν μαζί για να του γνωρίσει όλο τον κόσμο. Στη συνέχεια τον πούλησε στο σοφό Ιάδμονα το Σάμιο. Αυτός όμως εκτιμώντας τα πνευματικά χαρίσματα του Αισώπου, τη σοφία και την ευφυΐα του τον απελευθέρωσε. Ο Αίσωπος ταξίδεψε και έτσι κάποτε έφτασε στο Μαντείο των Δελφών.    


Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή ο βασιλιάς Κροίσος ήταν εκείνος που τον έστειλε στο Μαντείο των Δελφών το 560 π.Χ. με δώρα για το ναό του Απόλλωνα και για να λάβει χρησμό.  
Όπως και να’ χει ο Αίσωπος με κάποιο τρόπο βρέθηκε στο Μαντείο των Δελφών.  

Λένε λοιπόν ότι εκεί κατηγόρησε με σαρκαστικό τρόπο τους ιερείς για απάτη και απληστία και τους ειρωνεύτηκε λέγοντας ότι μαντεύουν για να πλουτίζουν. Τους κατοίκους τους κατηγόρησε  ότι ζούσαν από τα αφιερώματα των προσκυνητών αντί να καλλιεργούν τα κτήματά τους και να φροντίζουν τα ζώα τους. Οι ιερείς θύμωσαν, εξοργίστηκαν και σκέφτηκαν να τον θανατώσουν με δόλο. Έτσι τον παγίδεψαν, λίγο πριν φύγει, βάζοντας στις αποσκευές του ένα χρυσό ποτήρι. Κατόπιν τον κατηγόρησαν για κλέφτη και ιερόσυλο. Τον δίκασαν άδικα και τον καταδίκασαν σε θάνατο, ρίχνοντάς τον από τις κορυφές του Παρνασσού. Σύμφωνα με την παράδοση, ο θεός Απόλλωνας τιμώρησε την αδικία στέλνοντας στους κατοίκους των Δελφών  λιμό (πολύ μεγάλη πείνα που οφείλεται σε έλλειψη τροφίμων). Αυτοί τότε για να εξιλεωθούν έστησαν μαρμάρινη στήλη προς τιμή του Αισώπου.  

Ήρωες στους μύθους του είναι κυρίως τα ζώα όπως η αλεπού, ο λύκος, το λιοντάρι, το ελάφι, ο λαγός κ.ά. ενώ υπάρχουν και μερικοί μύθοι με ανθρώπους ή θεούς. Στα έργα του τα ζώα μιλούν και συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι. Είχε τη μοναδική ικανότητα να δίνει στα ζώα ανθρώπινες ιδιότητες όπως ψυχή και λαλιά.   


Τα αφηγήματά του είναι ιστορίες από την καθημερινή ζωή και τη φύση και ο χαρακτήρας τους είναι ηθικοδιδακτικός, συμβολικός και αλληγορικός. Μέσα από αυτά δεν περνάμε απλά την ώρας μας, δεν ψυχαγωγούμαστε μόνο αλλά σκεπτόμαστε, μαθαίνουμε και προβληματιζόμαστε.                                                                            

Πηγή: Βικιπαίδεια,, http://el.wikipedia.org/wiki