Οδήγησε με τα βελάκια τον ιπτάμενο δίσκο
στον σωστό αριθμό στόχο
Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015
Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015
Νανούρισμα
Νάνι, το παιδί μου, νάνι, που δεν ήθελε νερό
τ' άλογό μας το μεγάλο.
Αχ, καρδούλα μου ποιος ξέρει,
τι να λέει το ποταμάκι στο λιβάδι το χλωρό.
Νάνι, το μωρό το μαύρο μες στα πράσινα χορτάρια
που ψιλό τραγούδι πιάνει.
Νάνι, την τριανταφυλλιά μου που τη γης δάκρυο ποτίζει,
τ' άλογό μας το καλό.
Έχει πόδια λαβωμένα,
τραχηλιά κρουσταλλιασμένη,
έχει ένα ασημένιο λάζο,
καρφωμένο μες στα μάτια.
Μόνο μια φορά σαν είδε
τ' αντρειωμένα τα βουνά,
εχλιμίντρισε κι εχάθη στα νερά τα σκοτεινά.
Αχ. πού πήγες άλογό μου, που δεν ήθελες να πιεις,
αχ! μαράζι μες στο χιόνι.
Νάνι το γαρούφαλό μου που τη γης δάκρυο ποτίζει,
τ΄άλογό μας το καλό.
Μην έρχεσαι, μην μπαίνεις, το παρεθύρι κλείσ' το
με φυλλωσιές ονείρου, μ΄όνειρα φυλλωσιάς.
Κοιμάται το παιδάκι μου, σωπαίνει το μωρό μου.
Αχ, πού πήγες άλογό μου που δεν ήθελες να πιεις,
άλογο της χαραυγής.
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος / Μάνος Χατζηδάκις
Ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πηγή: youtubeΝανούρισμα
Έλα, έλα, αποσπερίτη,
τώρα που' χει κοιμηθεί.
Φέρε μανόλιες τ' ουρανού σου
κι όνειρο τριανταφυλλί.
Και τ' όνειρο του ονείρου
αστράκια θα χιονίσει
σαν άνοιξε το φως μια λουλουδένια βρύση.
Έλα, έλα, μαργαριτάρι,
τώρα που' πεσε η σιωπή.
Στα σπασμένα σου παιχνίδια
νάνος κόκκινος θα βγει.
Στίχοι: Ανδρέας Αγγελάκης / Μουσική: Γιώργος Κουρουπός
Διασκευή: Νίκος Κυπουργός / Ερμηνεία: Σαβίνα Γιαννάτου
Δίσκος: Νανουρίσματα
Πηγή: youtubeΠαρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015
Ταξίδι με το διαστημόπλοιο
Προσθέσεις με το πάτημα στη δεκάδα
Βοήθησε τον αστροναύτη να ταξιδέψει με το διαστημόπλοιό του.
Φτιάξε με τον πρώτο αριθμό το ζευγαράκι του 10 και στη συνέχεια
πάτα όσα χρειάζονται ακόμα για να ολοκληρώσεις την πρόσθεση.
Καλή επιτυχία!!!
Βρες ποιο είναι το παπάκι!!!
Ανεβαίνω 1-1
Μέτρα 1-1 για να βρεις ποιο είναι το παπάκι "στόχος"
και πάτα επάνω του για να κερδίσεις πόντους.
Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015
Στρογγυλοποίηση
Στρογγυλοποίησε τoυς αριθμούς με τα μπαλόνια.
Κάνε κλικ πρώτα επάνω στο μπουκάλι με το αέριο
και στη συνέχεια επέλεξε το σωστό μπαλόνι.
Ελευθέρωσε τη φάλαινα
Τα ζευγαράκια του 10
Σύρε τη σωστή μπάρα στην κορυφή
ώστε να φτιάξεις τα ζευγαράκια του 10.
Βάλε τους αριθμούς σε σειρά
από το μεγαλύτερο στο μικρότερο
Διάλεξε το κίτρινο μπλουζάκι, κάνε κλικ στο τρίτο 3ο
για να παίξεις με αριθμούς έως το 100.
Κρέμασε τα μπλουζάκια στο σχοινί.
Ξεκίνησε από το μεγαλύτερο προς το μικρότερο.
Καλή επιτυχία!!!
Βάζω σε σειρά αριθμούς
από το μικρότερο στο μεγαλύτερο
Κάνε διπλό κλικ πάνω στην κάμπια που γράφει "1 to 100",
σύρε τους αριθμούς από το μικρότερο στο μεγαλύτερο πάνω στο σώμα της
και πάτα την πασχαλίτσα για να δεις, αν μάντεψες σωστά.
Για να συνεχίσεις κάνε κλικ επάνω στον ήλιο. Καλή επιτυχία!
Βρες ποιο είναι το παπάκι!!!:
Ανεβαίνω 10-10
Μέτρα 10 - 10 για να βρεις ποιο είναι το παπάκι "στόχος"
και πάτα επάνω του για να κερδίσεις πόντους.
Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015
Παραμυθοτράγουδα:
Φεγγαράκι
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης / Ερμηνεία Ελοενώρα Ζουγανέλη
cd: Παραμυθοτράγουδα
Πηγή: youtube
Παραμυθοτράγουδα:
Το καρότο και η αγκινάρα
Μια φορά και έναν καιρό
ήτανε μια αγκινάρα
που 'ταν όμορφη πολύ κι είχε μια κρυφή λαχτάρα.
Γνώρισε στη λαϊκή ένα όμορφο καρότο,
κόκκινο και στρουμπουλό και από βίταμίνες πρώτο.
που 'ταν όμορφη πολύ κι είχε μια κρυφή λαχτάρα.
Γνώρισε στη λαϊκή ένα όμορφο καρότο,
κόκκινο και στρουμπουλό και από βίταμίνες πρώτο.
Η αγκινάρα η τρυφερή τα φυλλαράκια της μαδούσε
μ΄αγαπά δε μ' αγαπά την καρδούλα της ρωτούσε.
Το καρότο την κοιτά και τα μάτια του βουρκώνουν
και απ' τα δάκρυα στη γη αγκινάρες δυο φυτρώνουν.
Μια καλή νοικοκυρά τα αγοράζει και τα δύο
να τα βράσει μ' αρακά και τα χώνει στο ψυγείο.
Μα εκεί μέσα απ' το κρύο η αγκινάρα έχει πεθάνει,
το καρότο αγκαλιά την κρατάει να τη ζεστάνει.
Μα ήρθε η μέρα η κακιά για να μπουν στην κατσαρόλα
για να βράσουνε μαζί με τα ζαρζαβατικούλια όλα.
Το νερό ήταν καυτό και η αγκινάρα είχε σκάσει
την εφύσαε το καρότο μα κι εκείνο είχε πλαντάξει.
Πάει τέρμα ως εδώ θα μας βράσουν να μας φάνε,
είπαν και τα δυο μαζί, οι αφέντες μας πεινάνε.
Και στο τσακ λιγάκι πριν το νερό τα τσουρουφλήσει
να σου κόβεται το φως...η ΔΕΗ είχε απεργήσει!
Το νερό δε βράζει πια, η χαρά τους φέρνει ρίγη,
και καρότο κι αγκινάρα να τα όπου φύγει φύγει.
Παρατούν την κατσαρόλα ρίχνουν κάτω το καπάκι,
χέρι χέρι σεργιανάει το πιο ωραίο ζευγαράκι.
Σ΄αγαπάω αγκιναρούλα, αχ, κι εγώ γλυκό καρότο
και ποτέ δε θα σ αφήσω να σε βάλουν στο ριζότο.
Σ' αγαπάω καροτάκι, αχ, κι εγώ γλυκιά αγκινάρα,
τη ζωούλα μου θα δώσω για να μη σε δω στη σχάρα.
Στα λιβάδεια τώρα τρέχουν κι αγαπιούνται ευτυχισμένα
κι ούτε που φοβούνται πια μήπως γίνουνε βρασμένα.
Κι έζησαν αυτά καλά με τα άλλα χορταράκια
κι έκαναν κι εφτά παιδιά, καροτοαγκιναράκια!!!
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης / Ελεονώρα Ζουγανέλη
cd: Παραμυθοτράγουδα
Πηγή: youtubeΕρμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης / Ελεονώρα Ζουγανέλη
cd: Παραμυθοτράγουδα
Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015
Πρωινό άστρο
Σχηματοποίημα
Το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου σχηματοποιημένο από τους
μαθητές του Γυμνασίου - Λυκείου Χρυσοβίτσας Ιωαννίνων.
Πηγή: youtubeΠρωινό άστρο
Σ΄ένα μαξιλάρι φεγγαράκι
το παιδί μου αποκοιμήθηκε.
Όλη η πλάση στις μύτες των ποδιών
κοιτάζει απ' το παράθυρό μας,
κοιτάζει το παιδί μου που κοιμήθηκε.
Όλα τ' αστέρια,
μια αμυγδαλιά ανθισμένη αστέρια,
μπρος στο παράθυρό μας
κοιτάζει το παιδί μου που κοιμήθηκε.
Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος / Μουσική: Σάκης Τσιλίκης
Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πηγή:youtube
Γιάννης Ρίτσος
Πρωινό άστρο
Μια εικαστική προσέγγιση του Πρωινού άστρου
από τους μαθητές του Γυμνασίου Μακροχωρίου.
Πηγή:youtube
Ζαχαρίας Παπαντωνίου
Ο παπαγάλος
Σαν έμαθε τη λέξη "καλησπέρα"
ο παπαγάλος, είπε ξαφνικά:
"Είμαι σοφός, γνωρίζω ελληνικά.
Τι κάθομαι εδώ πέρα;"
Την πράσινη ζακέτα του φορεί
και στο συνέδριο των πουλιών πηγαίνει.
Την πράσινη ζακέτα του φορεί
για να τους πει μια γνώμη φωτισμένη.
Παίρνει μια στάση λίγο σοβαρή,
ξεροβήχει, κοιτάζει λίγο πέρα.
Παίρνει μια στάση λίγο σοβαρή
και τους λέει: "Καλησπέρα".
Ο λόγος του θαυμάστηκε πολύ.
"Τι διαβασμένος", λεν, "ο παπαγάλος!
Θα' ναι σοφός αυτός πολύ μεγάλος,
αφού μπορεί κι ανθρώπινα μιλεί."
Απ' τις Ινδίες φερμένος, ποιος τον ξέρει
πόσα βιβλία μαζί του να' χει φέρει,
με τι σοφούς θα μίλησε και πόσα
θα ξέρει στων γραμματικών τη γλώσσα!
"Κυρ- παπαγάλε, θα' χουμε την τύχη
ν' ακούσουμε τι λες και παραπέρα;"
Ο παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει
μα τι να πει, ξανάπε "Καλησπέρα!"
Ποίηση: Ζαχαρίας Παπαντωνίου
Μουσική/Ερμηνεία: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Πηγή:youtube
Ο σοφός παπαγάλος
Πάτησε επάνω στην εικόνα, θαύμασε τους παπαγάλους
και διάβασε ένα πολύ ωραίο παραμύθι!!!
Πηγή: youtubeΠέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015
Σνούφελ το λαγουδάκι:
Το ποδήλατο
Ζήτησα δώρο από τη μαμά,
αν μου το πάρει, θα πετάξω από χαρά.
Θα σου το πω μόνο ψιθυριστά,
ποδήλατο θα μάθω το 'χω πάρει ζεστά.
Ποδήλατο έχω ονειρευτεί
πετάλι να κάνω με σένα μαζί.
Παντού θα πηγαίνω μονάχα μ' αυτό
σε δρόμου μεγάλους, εγώ θα χαθώ.
Κόκκινο χρώμα το θέλω, μαμά
και μπλε καλαθάκι να έχει μπροστά.
Μικρό κουδουνάκι για να χτυπώ,
ο κόσμος να βλέπει, όταν περνώ.
Πηγή:youtube
Λεξοσκανταλιές
Ο Αλέξης ο Παλαβολέξης
Μια φορά κι έναν καιρό, έν` αγράμματο μωρό,
παίρνει γράμματα να παίξει, τα μπερδεύει μες στη λέξη.
Κι απ` τα ίδια γράμματα γράφει άλλα πράγματα:
παίρνει γράμματα να παίξει, τα μπερδεύει μες στη λέξη.
Κι απ` τα ίδια γράμματα γράφει άλλα πράγματα:
αχλάδι – διχάλα
πανέρι – ρεπάνι
σκόρδα - δράκος
καζάνι – ναζάκι
σίδερο – ρόδισε
χάρη – ράχη
ουρανός – άνουρος
φάκελος - Κέφαλος
Θέτη Χορτιάτη
Πηγή:http://panel-elpida.blogspot.gr/p/blog-page_6970.html
Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015
Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015
Το φθινόπωρο
Φεύγουν τα χελιδόνια, κρύωσε ο καιρός.
Στο χαντάκι μαζευτήκαν,
κίτρινος σωρός.
Τέλειωσε
τον τρύγο τώρα
πια ο αμπελουργός.
Κι ήρθε η ευλογημένη η ώρα,
που θα σπείρει στο χωράφι,
στάρι ο γεωργός.
Ο
καλός Θεός, που βλέπει
την καλή σπορά,
και βροχούλες όσες πρέπει
θα του στείλει,
Το
φθινόπωρο θα πάει,
θα ’ρθει η χειμωνιά,
θα ’ρθουν κρύα, θα ’ρθουν πάγοι
κι όλοι μας θα μαζευτούμε στη ζεστή γωνιά.
Στο χαντάκι μαζευτήκαν,
κίτρινος σωρός.
πια ο αμπελουργός.
Κι ήρθε η ευλογημένη η ώρα,
που θα σπείρει στο χωράφι,
στάρι ο γεωργός.
την καλή σπορά,
και βροχούλες όσες πρέπει
θα του στείλει,
θα ’ρθει η χειμωνιά,
θα ’ρθουν κρύα, θα ’ρθουν πάγοι
κι όλοι μας θα μαζευτούμε στη ζεστή γωνιά.
Τετάρτη 15 Ιουλίου 2015
Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015
Πέμπτη 9 Ιουλίου 2015
Σάββατο 4 Ιουλίου 2015
Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015
Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015
Το ποδήλατο
Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ' αδύνατο,κρατάω στο χέρι το κλειδί.
Πιάνω το τιμόνι, ο σφυγμός μου δυναμώνει,
το έργο κάπου το 'χω ξαναδεί.
Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά,
είχα τ'ονειρό μου, το ποδήλατό μου
κι όλα έμοιαζαν σωστά.
Έγινα δεκάξι, κι όλα ήταν εντάξει,
είχα μια ζωή μπροστά.
Το ποδήλατό μου, ήταν πάντοτε δικό μου
και με πήγαινε πολύ μακρυά.
Μέσα στη Σαχάρα, σαν την πιο βαθιά λαχτάρα
μ' οδηγούσε πέρα απ' τη χαρά.
Και τώρα στον αγώνα, ξανά απ' την αρχή.
Φόρτσα στο πεντάλι, να 'ρθουνε κι οι άλλοι
πάμε για ορθοπεταλιές.
Τα ποδήλατά μας, όπως τα όνειρά μας
Πηγή:youtube
Mετρό
Στο σταθμό του μετρό
τα μουσεία μετρώ.
Στης Αθήνας τα σπλάχνα,
στης βιτρίνας την άχνα,
δυο καρδιές ζωγραφίζω
και για σένα σφυρίζω.
Έλα, αγάπη μου, έλα,
στης αγάπης το ρίσκο
σαν χρυσό πορτοκάλι
μες στον κόσμο σε βρίσκω.
Έλα, αγάπη μου, έλα,
στης Αθήνας τη ζάλη
μες στον κόσμο σε βρίσκω
σαν χρυσό πορτοκάλι.
Στο σταθμό στη σειρά
βγάζω αγγέλου φτερά.
Τι παιδί είναι και τούτο
να σου παίζει λαούτο
στο σταθμό του μεγάρου
στη σιωπή του μαρμάρου.
Ραντεβού στο μετρό
τα λεπτά θα μετρώ
κι αν αργήσεις λιγάκι,
θα το πιω το φαρμάκι
στο γυαλί, στο κρυστάλλι
όπως το 'πιανε κι άλλοι.
Μουσική- Στίχοι- Ερμηνεία: Μαρίζα Κωχ
cd: Τα χρωματιστά τραγούδια
Ζωγραφιές των παιδιών της Δ΄τάξης
του Δημοτικού Σχολείου Σταμάτας, σχολικό έτος: 2011-2012.
Πηγή: youtube
Η ξανθούλα
Μ' αρέσει η θάλασσα,
γιατί μου μοιάζει!
"Μ' αρέσει", σ' άκουσα,
να λες κρυφά!
Πότε αγριεύεται, βογγεί, στενάζει
και πότε ολόχαρη, παίζει, γελά!
Δεν είναι ολόξανθη σαν τα μαλλιά μου.
Δεν είναι ο κόρφος μου σαν τον αφρό.
Μέσα στα μάτια μου τα γαλανά μου
δεν έχω κύματα, τάφο, ουρανό!
Μ' αρέσει η θάλασσα,
γιατί μου μοιάζει!
Κι ας έχει μέσα της
κόσμο, θεριά!
Μη στην καρδούλα μου, μήδε φωλιάζει,
αγάπη αχόρταγη, σκληρή φωτιά.
Κι εγώ εχαιρόμουνα που χολιασμένη
φαρμάκι μο' σταζες μες στην ψυχή.
Τη ζήλια σου έβλεπα εξαγριωμένη,
στα χείλη σου έβραζε κάθε πνοή.
Τότ' εκρεμάστηκα στην τραχηλιά σου,
τη φλόγα σο' σβησα με δυο φιλιά.
Την όψη εβύθισα μες στα μαλλιά σου,
στον κόρφο σου έστησα κρυφή φωλιά.
Κύμα μου ανήμερο, ψυχή μου, φτάνει!
Μη μ' αγριεύεσαι, πλάγιασ' εδώ!
Θα 'μαι για σένανε γλυκό λιμάνι,
τι αξίζει η θάλασσα, χωρίς γυαλό!
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης / Ποίηση: Αριστοτέλης Βαλαωρίτης
Ερμηνεία: Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου
Πηγή: youtube
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)